Las "Bordowych liści"

[Arakiel]

*Jak raczej wątpię?!* pomyślał z oburzeniem i pobiegł za nią.
-To jak, nie spotkamy się już nigdy? - dobiegł do niej.

[Ksena]

-Pewnie nie...a czemu pytasz? -zatrzymała się.

[Arakiel]

-Bo szkoda, a dlaczego? - wyglądał na lekko zmartwionego tą wiadomością.

[Ksena]

-Możliwe, że ktoś przejmie moje obowiązki Alphy, a ja powrócę do starego"dobrego" życia pustelniczki. -powiedziała z lekkim uśmiechem.

[Arakiel]

-Jesteś alphą? No wow, i jeszcze narzekasz na złe życie... a czemu miałby to ktoś przejąć?

[Ksena]

-Nie wiem...jakoś przyzwyczaiłam się do życia pustelniczki i tak nie mam co robić. Nikt ze mną nie rozmawia...a nawet gdybym odeszła i by nikt nie pamiętał. -powiedziała uśmiechając się radośnie, lecz z nutką smutku.

[Arakiel]

-A teraz to pleciesz bzdury, ja rozmawiam czyli ktoś z tb rozmawia, więc nie wciskaj mi tu kitu. Na pewno ktoś by pamiętał... - powiedział.

[Ksena]

-To wymień chociaż jednego wilka. -powiedziała siadając.

[Arakiel]

No jak na razie nikogo oprócz jej tu nie znał.
-Ja się liczę? -zapytał - No bo jak tak to ja - dodał.

[Ksena]

-To zapomnij...

[Arakiel]

-To jest chyba nie możliwe - westchnąłem.

[Ksena]

-Czemuż to? Ja jestem tylko przypadkowo spotkaną waderą w lesie...

[Arakiel]

-Pierwszą i jedyną żywą istotą jaką spotkałem od jakiś 2 -ch lat...

[Ksena]

Milczała i spuściła łeb. Powoli wstała patrząc w ziemię.

[Arakiel]

-Aj tam, jakie tak smętnie się zrobiło - mruknąłem i spojrzałem na jakąś tam roślinę co rosła kilka metrów od nas.