Głąb lasu.

[Ksena]

Las w głębi. Jest duży i łatwo się tam zgubić, lecz to nie powinien być problem dla wilków z dobrym węchem.

[Ksena]

Wbiegła i położyła się pod drzewem.

[Ari]

Wszedłem pooglądać tereny...zobaczyłem jakąś wilczycę.Podszedłem do niej ostrożnie i popatrzyłem na nią.
-Ee...witaj..-przywitałem się,lekko zawstydzony.
-Je-jestem Ari.

[Ksena]

Wstała i spojrzała na basiora.
-Witaj. Jestem Ksena... -powiedziała z szokiem w głosie.

[Ari]

Zaśmiałem się.
-Miło poznać.
Ja spadam,będę za jakieś 30 minut

[Ksena]

-M-mi również...jesteś pierwszym wilkiem który jest dla mnie miły...
Ok.

[Evangela]

Weszła powolnym krokiem.
Przerażona, nic nie pamiętała.

[Ksena]

Spojrzała przelotnie na waderę.

[Evangela]

Podkuliła ogon.
*Gdzie, jak, kiedy. * - zadręczały ją myśli.

[Ari]

-Ja k to:'pierwszym'?Nikt jeszcze nie był dla ciebie miły?-spytałem lekko zdziwiony.Chwilę potem zobaczyłem drugą waderę.Widziałem,że jest przerażona.Zmartwiony jej stanem podszedłem do niej...
-Hej,nic ci nie jest?

[Evangela]

Cofnęła sie do tyłu, uderzając drzewo.
-N-nic. - szepnęła, rozglądając się.

[Ksena]

-Nie. -powiedziała do siebie widząc jak basior odbiega. Zaczęła iść w dalej omijając grube korzenie wystające z ziemi.

[Ari]

-Na pewno?Czemu się boisz?

[Evangela]

Nic nie odpowiadała. Patrzyła tylko na swą zranioną łapę.

[Ari]

Popatrzyłem za wzrokiem wadery.
-Ojej...poczekaj,zaraz je nie będzie.-uśmiechnąłem się,zamknąłem oczy i wziąłem głęboki wdech.Po chwili rana zaczęła świecić,po czym zniknęła.Otworzyłem oczy.
-Lepiej?-uśmiechnąłem się.